As eleccións sempre deixan, a máis dos típicos ‘vencín eu’, ‘subimos máis’ e semellantes (poucas veces se escoita ‘perdemos’…), moitas curiosidades. Curiosidades tamén nos resultados polo miúdo, os resultados locais. E estas que rematan, as Eleccións ó Parlamento Europeo 2024, non son diferentes niso, por moito que a percepción (estimo que errónea) de moita xente tome as eleccións ‘europeas’ por unhas ‘eleccións de segunda’. Algo que contibuíu con seguridade ós índices de abstención que se obtiveron, e que non deixa de ser de por si unha curiosidade, a percepción diferente dunhas e outras eleccións, cando de saída, como eleccións para manexar un poder, parece deberan ter unha acepción semellante.
A estas alturas que escribo, os resultados son aínda provisionais. Aproveito os datos de reconto oficial e os collidos nas mesas por xente dun dos partidos que se presentaron. Estes segundos sei seguro que teñen algún fallo (aínda que non sexa quen de dicir exactamente onde, máis aló dos totais por comparación cos oficiais). Os detallados son datos de só seis dos 34 partidos e coalicións presentados. Iso si, dos que sacaron máis número de votos en Ribadeo. Se fago un par de táboas cos datos, aglutinando votos e onde se obtiveron (unha, en detalle por mesas, contando os votos a cada partido, e outra, separando só dúas columnas, vila e parroquias rurais), dos datos sae algo que é evidente: en Ribadeo, a importancia estatística do voto rural é a metade da do voto urbano. Mais é doado, a pouco que se compare, ver que a vila non vota exactamente igual que o campo. O PP, aínda gañando na vila, obtén unha porcentaxe superior de votos no rural, mentres que o PSOE ou Sumar baixan moito as súas porcentaxes no campo. Na mesa da parroquia de Ove aparece o mellor equilibrio entre partidos, mentres no outro extremo, en na mesa en Vilaousende o PP sobrepasa de longo a metade dos votos emitidos.
Se tentamos distinguir doutro xeito para cada partido entre os votos obtidos na vila e no campo, observamos que, debido ó peso demográfico da vila, en todos os casos os partidos reciben máis votos urbáns que rurais.
Xunto coas apreciacións anteriores, máis cinguidas a cada unha das mesas, pódense tomar de xeito comparativo os datos que relacionan as votacións na nosa vila cos resultados a nivel provincial, galego e estatal. E incluíndo a ese nivel non só os votos, senón tamén os escanos correspondentes. Tendo en conta śo os partidos que obtiveron escanos, a ollo nu vense algunhas curiosidades. Entre elas,a menor incidencia de votos ao PP a nivel estatal que a nivel local en Ribadeo, ou a nivel provincial ou galego. Polo contrario, os votos residuais -a outros partidos minoritarios- abundan en maior porcentaxe a nivel estatal. En consecuencia disto último, a porcentaxe de parlamentarios dos partidos que sacaron escano, naturalmente, son superiores ás porcentaxes de voto obtidos. Por certo, as porcentaxes de votos en xeral están contabilizados sobre o total de votos, non sobre o total de electores, que nestas eleccións, arredondando, foi nunha relación de 1 a 2. É dicir, en España, a porcentaxe de votos ao PP sobre o número de electores non chega ó 17 % (sobrepasa o 34 % en relación ó número de votos), e no caso do PSOE, non chega ó 15 %.
A nivel estatal, parece que en relación ós votos o PSOE obtivo máis escanos que outros partidos. Hai un pequeno efecto de redondeo de votos a número de escanos, que o favorece lixeiramente. É curiosa a distribución de % de votos necesaria para un escano en cada un dos partidos, táboa que presenta claramente que, a pesar do distrito único, o escano de Junts necesitou de cinco votos por cada tres que necesitaron PP, Sumar, SALF ou o PSOE, este último relativamente o máis beneficiado no reparto nestas eleccións. É seguido nese beneficio pola formación Se acabó la fiesta. Polo contrario, no campo dos prexudicados teríamos a BNG/Agora Repúblicas e Podemos, pero a abonda distancia de Junts.
Por outra banda, a maior porcentaxe de votos de BNG/Agora Repúblicas en Galicia ven dado porque esta coalición presentaba no seu conxunto formacións de tres territorios, tendo moi escasos votos fóra deles. É esta formación a que podemos ver que a nivel local, provincial ou galego quedou en terceira posición, moi por diante da que obtivo ese posto a nivel estatal.