A aprobación polo Goberno do Estado do estado de “alarma” (alerta, como dicimos en galego) supón unha inédita restrición da liberdade de circulación das persoas, porque tamén é inédito este risco por pandemia. Cómpre darlle todas as oportunidades á poboación máis sensíbel ao virus.
Mais as medidas chegaron moi tarde e chegaron desenfocadas. O Goberno do Estado debeuse impór ao inoperante concello e Comunidade madrileños e confinar o territorio desa rexión. Non o fixo e milleiros de cidadáns egoístas e irresponsábeis invadiron Galicia e outros territorios. 3/4 dos case 200 casos galegos conectan cun positivo madrileño. Mentres, varios Gobernos autonómicos demostraban que as mellores decisións son as de proximidade e adoptaban medidas acaídas como os confinamentos en Haro (A Rioxa) e Igualada (Catalunya) e a costa murciana e a emerxencia sanitaria en Galicia ou Euskadi.
O Decreto-Lei de declaración desta alerta non adopta as medidas aconselladas por moitos expertos a respecto da restrición de tránsitos nos aeroportos e por longas viaxes ferroviarias. E acorda unha recentralización de competencias sanitarias, pondo á fronte de todas as Sanidades autonómicas ao Ministerio de Sanidade. É verdade que fronte a este virus a coordinación no nível estatal e europeo é fulcral. Mesmo é necesario mercar por xunto respiradores, máscaras e outro material.
A necesaria coordinación non precisa dun Mando Único estatal cheo de dúbidas e sospeitas. O presidente do Colexio Médico de Barcelona ven de denunciar que o Ministerio non coñece os recursos sanitarios existentes, porque o número e tipoloxía de centros son moi diferentes entre territorios. Vanse poder substraer recursos sanitarios de Galicia para atender á crise pandémica en Madrid? Abondaría para ilo cunha orde do Ministro sen procedemento ningún. Canto ao de pór ao Ministro de Transportes ao coidado dos trens de proximidade e do transporte urbano semella unha mala ocorrencia.
A sanidade está moito mellor dirixida dende a proximidade. Mais este activismo recentralizador non o aplica Sánchez para acordar o que lle cómpre para evitar a creba de autónomos e pemes: aprazamentos na cota empresarial da SS, exencións tributarias, aprobación “express” de regulacións temporais de emprego (sen que consuman cobertura de desemprego os traballadores) e liñas de liquidez potentes.
Sánchez non soubo pechar Madrid e agora temos o virus en Galicia. E tampouco soubo definir polo de agora unha política económica de choque para autónomos e pemes.
Mentres, cómpre aplicar a receita do civismo: cumprirmos as ordes das Autoridades e esixir as responsabilidades que cumpran cando saiamos do pozo.
Estivo enmarcado dentro dos actos do 25N. Tamén foi unha xornada na que crearon e tiraron de imaxinación co violeta como protagonista, cor símbolo da loita contra a violencia de xénero.
O presunto autor arrincou supostamente o toldo exterior dun establecemento comercial situado neste termo municipal na madrugada do 31 de agosto. A persoa investigada e as dilixencias policiais foron remitidas á Autoridade Xudicial.
Previamente traballou no Hospital de Burela. Beatriz, ainda que orixinaria da Coruña asentouse na Mariña cando veu a traballar a Burela, onde formou a sua familia e onde finalmente se xubilou. A cea foi no Hotel restaurante Nordés, á que asistiron 60 persoas. Recibiu agasallos nos que participaron máis de 100 persoas que coincidiron con ela na Residencia de Maiores de Burela. Deixa unha enorme pegada pola sua labor profesional e humana.
A A.C. Francisco Lanza organiza este venres, 29 de novembro ás 20.30h, na Casa do Viejo Pancho, unha charla coloquio sobre a situación dos medios de comunicación e as relacións destes co poder. Estará impartida por Luis Álvarez Pousa, director da revista "Tempos Novos" e profesor na Facultade de Ciencias da Comunicación da USC. Presentará o acto, Farruco Graña, presidente da ACFL.
Na súa representación estivo o seu Presidente, José Veiga, apoiado pola Alcaldesa, María Loureiro, compañeiros da Xunta de Confrarías e Monseñor Fernando García Cadiñanos, Bispo de Mondoñedo-Ferrol que á súa vez contaba coa compañía do Párroco D. Xosé Ramón Escourido Basanta.
Reclamaron unha xuntanza urxente para abordar a situación da fábrica e maior implicación dos goberntos estatal e autonómico.
Os seus editores, Carlos Baliñas Pérez (USC) e Carlos Andrés González Paz (IEGPS), acompañados pola directora do Museo Provincial de Lugo, Aurelia Balseiro, explicaron o contido do libro, que constitúe unha revisión diacrónica da traxectoria histórica da vila de Castro d’Ouro desde a Idade do Ferro ata finais do Antigo Réxime e que reúne os relatorios presentados por expertos de recoñecida traxectoria investigadora durante as “Xornadas de Estudos Históricos”, (2 e 3 de outubro de 2020, centro sociocultural de Alfoz), con motivo do octinxentésimo aniversario da vila de Castro d´Ouro (1220-2020).
