Na protesta tamén participará o secretario xeral da CIG, Paulo Carril, o secretario nacional da CIG-Industria, Xoán Xosé Bouzas Aboi, o Secretario Comarcal Antonio Niño e o responsábel da Unión Local da CIG da Mariña, Xorxe Caldeiro.
A protesta coincide ademais, coa data na que, segundo ten comprometido, o Goberno español aprobará o texto definitivo do Estatuto de Consumidores Electrointensivos, unha norma que debería recoñecer as especificidades desta industria e dotalas dun marco estábel e competitivo no relativo aos custes enerxéticos e que será fundamental para atopar unha solución ao peche de Alcoa. Porén, non deixa de resultar rechamante que o Goberno do PSOE agarde ao último Consello de Ministras/os e á véspera das eleccións xerais do día 28 para publicar estas medidas, malia o calendario correr de maneira fatal para os traballadores e traballadoras das fábrica de Alcoa na Coruña e Avilés, malia os EREs aplicados por Ferroatlántica ou a pesar de estarse cuestionando o futuro da planta de Alcoa en San Cibrao.
Á espera de coñecer o texto definitivo, hai que lembrar que o proxecto de estatuto elaborado polo Ministerio de Industria non só resulta tardío e insuficiente para atallar a grave crise da industria electrointensiva -cunha especial afectación en Galiza e que para a comarca da Mariña constitúe un piar económico-, senón que mesmo dificulta unha solución efectiva para o sector. Ademais, permite que as empresas beneficiarias poidan destruír emprego e reducir a súa capacidade produtiva até nun 85% sen ter que devolver as axudas. Algo que a CIG considera un auténtico despropósito e que constitúe un exemplo máis da nefasta xestión política do Goberno español á hora de enfrontar a grave crise industrial.
A CIG ten elaborada unha proposta de tarifa dende outubro
Fronte a isto, a CIG ten elabora dende o pasado mes de outubro unha proposta de tarifa eléctrica para este tipo de industrias, que xa remitiu até en catro ocasións ao Goberno español, que trasladou á Xunta, aos grupos parlamentares, á patronal do sector, que presentou ao comisario europeo de Enerxía e que mesmo recibiu o apoio dos plenos dos concellos de Arteixo e da Coruña a través dunha moción. Non obstante, a CIG está sistematicamente excluída das mesas institucionais existentes sobre este asunto, tanto da que naceu en outubro con ocasión do conflito de Alcoa como na que existe na actualidade sobre a industria electrointensiva.
En liñas xerais, a proposta da CIG contempla liberar a tarifa das peaxes que non teñan unha relación directa co funcionamento do sistema eléctrico (primas ás renovábeis, os custes extrapeninsulares, os pagos por capacidade, a segunda parte do ciclo do combustíbel nuclear ou o déficit tarifario); e que este custe sexa asumido polos Orzamentos Xerais do Estado para que non repercutan na tarifa eléctrica que pagamos o resto de consumidores/as.
Así mesmo, a CIG defende que se contemple a máxima compensación permitida pola UE por C02, pois o propio comisario Arias Cañete recoñeceu durante a reunión coa CIG que o Estado español apenas gasta un 2% de todo o presuposto posíbel para esta tipo de compensacións. De igual xeito, co obxectivo de producir unha rebaixa xeral no prezo da electricidade que repercuta no funcionamento do sector, a central propón retirar do mercado maiorista (o chamado pool) as centrais hidráulicas e nucleares, que pasarán a cobrar por custes recoñecidos aprobados a proposta da CNMC.
Para acollerse a esta tarifa rebaixada, as empresas terán a obriga de facer inversións e melloras nos procesos produtivos para manter e ampliar o nivel de emprego directo e mellorar as condicións laborais recollidas en convenio.
Valor estratéxico do sector enerxético para Galiza
Non cómpre perder de vista o valor estratéxico que para Galiza ten o sector enerxético, tanto polo que representa no PIB como por ser factor relevante na produción industrial. Por iso para a CIG sería inconcibíbel que na nosa terra, estando espoliados os nosos recursos naturais, sendo grandes produtores e exportando o 40% da enerxía que xeramos, nos poidamos atopar nunha situación de peche definitivo da fábrica de Alcoa na Coruña, co desmantelamento progresivo das fábricas de Ferroatlántica ou coa posta en cuestión da continuidade das instalacións de Alcoa en San Cibrao.
A este respecto, a CIG critica tamén a pasividade do Goberno galego que durante todo este tempo estivo máis preocupado por criticar o que fai o Executivo español, que por encabezar a loita contra a perda de empregos e o tecido produtivo por culpa do prezo da enerxía, e para evitar que se consume o peche definitivo da fábrica de Alcoa da Coruña a partir do 1 de xullo.
