Por outra parte, Patrimonio sinala que este ben patrimonial está catalogado e que en 1997 establecéranlle límites á canteira para protexer a mencionada zona arqueolóxica.
Esta documentación da Subdirección Xeral de Patrimonio baséase nos informes realizados por arqueólogos da Dirección Xeral de Patrimonio de Santiago. Uns informes que contrastan, contradín e mesmo deixan en evidencia os elaborados polo Servizo de Patrimonio Cultural de Lugo. Desde o Servizo provincial pretendíase demostrar a inexistencia do sitio arqueolóxico, así como xustificar as desfeitas provocadas por Canteras Santa Cecilia, argumentando que se trataba dunhas “antigas remocións de terras” nunha “canteira hoxe abandonada”.
Cómpre lembrar que o Servizo de Patrimonio de Lugo mesmo tiña solicitado a descatalogación deste sitio arqueolóxico; descatalogación e desprotección que non se chegou a materializar porque o Servizo de Lugo posiblemente non tiña seguido os procedementos legais para conseguilo. A descatalogación do xacemento conlevaría uns beneficios económicos moi elevados para a empresa propietaria da canteira e legalizaría a posible situación irregular, derivada da ocupación e explotación dunha zona arqueolóxica protexida.
En 2018 ADEGA e Mariña Patrimonio denunciaban perante a Fiscalía a posible ocupación e destrución do sitio arqueolóxico pola canteira, así como o intento de desprotección do xacemento por parte do Servizo de Patrimonio de Lugo, achegando ambas asociacións probas que contradín os informes elaborados por este Servizo. Agora é a propia Dirección Xeral de Patrimonio a que achega probas dos posibles danos no Castro de Trinidade e no Camiño de Santiago, deixando en evidencia o Servizo de Patrimonio Cultural de Lugo.