Tendo enconta que a arte, ademais de ser o medio de comunicación máis lúcido e sensible que posuímos, é variedade, ruptura, aventura, innovación. Pero fundamentalmente é procura, investigación, confrontación, especialmente nunha época signada pola globalización baixo esquema neoliberal.
Con todo, a nivel de recepción, nos últimos cincuenta anos, arrinconouo as artes visuales en museos, galerías especializadas ou coleccións privadas, afastándoas do gran público que non ve con bos ollos á arte contemporánea, xa porque di non o entende, xa porquenon sabe case nada achega del. Esa situación provocou a comercialización descarnada e a vertixinosa frivolidade do mesma arte, privilexiando a mercadotecnia e a publicidade ao redor de dubidosas reputacions e de producións sospechosamente mediocres.
Por suposto, non estou en contra da comercialización da obra artística: o artista necesita vivir do seu traballo e para iso precisa dunha forma adecuada de distribución do seu “produto”. O que trato de dicir é que moitas veces comercialízanse obras e nomes que non necesariamente alcanzan os prezos e as posicións en poxas e coleccións, si atémonos ao seu valor estético. Pola contra, moitos artistas que non logran entrar nos circuítos de galerías, publicacións e poxas internacionais, e malia que realizan unha obra innovadora con linguaxe propia, quédanse fóra do mercado por razóns extraartísticas.
Xustamente por esa razón, unha das tarefas primordiaes, tanto do artista como dos profesionais que se moven ao redor da produción de obras de arte, a saber: críticos, curadores, galeristas, marchantes, editores, xornalistas, académicos, etc., debe ser a creación e desenvolvemento de vías alternativas para converter á arte nun medio de comunicación máis accesible. Polo demais, na especializada e posmoderna comercialización da arte, instaláronse demasiadas persoas, institucións, e “empresas” mediadoras entre o artista e o público.
Aquí e ahora en Burel atemos unha nova forma de ver o arte, e de facela, un arte publico, integrado do paisaxe e no urbanismo, que a bo seguro será un atractivo turístico , artístico e social no futuro e romperá moldes noi aspecto da familiarización da xente de a pe co arte moderno.
