Nas últimas semanas, dende o Goberno do Estado e dende o proprio FROB estanse a proxectar medias verdades, cando non completas falsidades a respecto do problema dos clientes minoristas galegos afectados pola comercialización das preferentes e subordinadas. Mesmo se chegou a publicar en xornais de máxima difusión galega e estatal que non había outro xeito para eludir as futuras condicións de quita e canxe ca a arbitraxe, omitindo a vía da reclamación xudicial de nulidade.
As condicións de quita e troco que proporán NCG BANCO, BANKIA e demáis entidades estatalizadas só rexerán para aqueles que non obteñan a declaración de nulidade do seu contrato de adquisición destes produtos. Esta declaración pode acadarse, quer a medio dun laudo arbitral, quer a medio dunha sentenza xudicial. As dúas vías son incompatíbeis, pero só dende o momento no que o afectado asina a conformidade coa proposta de devolución que lle presenta o Banco. A mera solicitude de arbitraxe non aceptada polo Banco permite pedir a nulidade pola vía xudicial.
Van aló máis de 13.000 casos resolvidos na arbitraxe, mais a Xunta ralentizou en grande medida o proceso dende as eleccións, Así É todo. segue aberto e semella que unhas 2.000 persoas (menos do 7% dos casos pendentes que pediron arbitraxe) acadarían solución por esta vía. O resto terían que demandar xudicialmente para acadar esta nulidade. Doutro xeito ficarán suxeitos aos termos da quita e canxe.
A demanda xudicial individual é máis segura e rápida, malia que existan posibilidades obxectivas da viabilidade das demandas colectivas, a presentada polo Fiscal Superior de Galicia e a que está a preparar AGAPROFI. Neste senso, a admisión desta última dependerá de que os Tribunais consideren que o colectivo de clientes minoristas afectados constitúe un colectivo minimamente homoxéneo e doadamente determinábel. Porque o problema da comercialización das preferentes non é que se lle venderan a analfabetos ou incapaces, senón a toda caste de clientes minoristas( mesmo medianos empresarios e enxeñeiros) para os que non estaban concibidas. Vendas que nunha esmagante maioría adoeceron de defectuosa información e abuso de confianza, o que define a relativa homoxeneidade do colectivo para o efecto da demanda colectiva.
Xoán Antón Pérez-Lema