Amigo lector, si estás no paro non se che ocorra ir a oficina de emprego, mellor seria nomeala como oficina do paro, buscando un chollo. Os chollos non están alí nin en lugar parecido, os chollos están en meterte político, si non entendes do tema, disimula, e coñezo a varias ducias deles que tampouco teñen nin puñetera idea do asunto e aí están, sentados na poltrona, na deputación, en Santiago ou en Madrid, de deputados ou de senadores.
Din os papeis que ademais de cobrar mais de medio millón largo dos de antes tamén comen ou xantan a prezo reducido e gozan dunha serie de prebendas que chocan, se cabe, agora máis coa realidade da grave crise económica. O concurso para adxudicar o servizo da cafetería das Cortes, que inclúe unha subvención mensual de 18.000 euros para abaratar o prezo das consumicións, puxo sobre a mesa os beneficios que reporta aos cargos públicos a súa actividade política. É certo que os deputados tamén se baixaron o soldo pero tamén é verdade que gozan dunha serie de privilexios que nada teñen que ver nin coa realidade que vive a Comunidade nin cos problemas que aburan a boa parte dos cidadáns.
Os prezos de saldo da cafetería – tapas e bocadillos a un euro, café a 80 céntimos ou menús a 4,50 -, máis propios de fai unha década, son a punta do iceberg duns dereitos consolidados que comezan coa toma de posesión do escano. Ese día, os parlamentarios reciben un computador portátil, gratis total, para poder despregar a súa actividade lexislativa. A cousa non queda aí. Cada deputado dispón dun teléfono móbil-PDA con chamadas ilimitadas, algo que provocou un enorme conflito despois de que a presidenta das Cortes, Milagrosa Martínez, detectase unha factura media de 250 euros por cada celular. A prebenda mantense pero agora, mensualmente, os parlamentarios reciben un “sms” co seu consumo para evitar que o gasto dispárese aínda máis.
E non é só iso. Os deputados teñen autoestrada gratuíta, seguro de vida, aparcadoiro gratis, quilometraxe a trinta céntimos se teñen que acudir a plenos ou comisións e ata o seguro como autónomo, se é o caso, para exercer unha actividade privada. Encima, as Cortes, a través dos grupos parlamentarios, pagan aos deputados o seguro a todo risco do seu vehículo, polo menos a diferenza entre o mínimo (que se custea cada un, incluíndo danos a terceiros) e a máxima cobertura. A axuda finánciase coas zumentas subvencións para gastos de funcionamento que a Cámara reparte entre as formacións.
Os portavoces e os membros da Mesa das Cortes, na que só teñen presenza populares e socialistas, teñen á súa disposición de forma ilimitada un coche oficial. A todas estas “vantaxes” únese, ademais, que durante esta lexislatura produciuse un avance significativo, ao recoñecerse o dereito dos deputados a cobrar o paro unha vez que cesan nas súas funcións.
E… polo menos fan o seu traballo súas señorías?? Os datos do primeiro semestre arroxan un balance sorprendente. Os socialistas son os que máis iniciativas – entre propostas, peticións de comparecencia ou preguntas – protagonizaron, 60, por diante de Compromís (38), PP (25) e EU (18), pero, se se ten en conta o número de parlamentarios, os 38 do PSPV parecen ir ao ralentí, cunha media de 1,60 asuntos en comisión por deputado nos catro meses e medio transcorridos desde febreiro, seis veces menos que os catro que conforman Compromís, o grupo que comparten os parlamentarios do Bloc e Iniciativa (9,5), e tamén moito menos que os de EU (6).
E según puiden informarme no Parlamento galego a cousa e similar.
O peor de estas cousas e de outras moitas de catadura similar e que teriamos que botar unha ollada o que esta ocorrendo en Europa, en todos os países onde a democracia esta moito mais consolidada que no noso pais,a xente está xa farta de todo isto e esta derivando o voto cara á extrema dereita, e cada vez isto vai a mais, ou a democracia toma medidas exemplares contra todo isto,ou a democracia acábase….
Otero Regal