A festa supón a conmemoración dun acontecemento ou data especial e responde á fonda necesidade do home de expresarse e recrearse dun xeito non habitual. É sinónimo de tempo de lecer e de diversión en boa compaña. A miúdo as festas implican tamén a ruptura coas regras cotiás propiciando incluso o exceso ou mesmo a desorde. Nas festas populares galegas atopamos outros compoñentes de gran relevancia como o comensalismo, o costume de xantar e beber en abundancia e ben acompañados nestas datas; deste xeito a festa adoita a ser en Galicia tempo de pratos especiais, aproveitando a calidade dos productos de cada estación e comarca. E non podemos esquecer tampouco a troula, as cancións, a música, o baile e todo aquilo que fale de diversión e de ruptura da monotonía diaria. As festas rituais serven, de xeración en xeración, para transmitilos nosos costumes e crenzas populares, como unha vía mais da expresión da tradición. O carnaval é un escenario no que se expresan, mediante actitudes e recursos diversos,un complexo de conceptos que nos axudan a definir a personalidade da comunidade protagonista; pero para entender esa mensaxe habemos de ter presente que o Entroido sempre fala en negativo, opoñéndose á norma imperante o resto do ano.
Houbo un tempo no que ningunha aldea galega que se preciase deixaba de vivir as súas entroidadas espontáneas, sinxelas e liberadoras; eran festas colectivas populares, xurdidas dunha tolemia espontánea na que todos tomaban parte.
Suso Fernández