MADRID (FNC) .- Herederos de la Mar considera que non se xustifica que a sociedade mundial permita que existan guetos onde o estado de benestar non sexa senón un espellismo. A Fundación quere enviar axuda económica ao mariñeiro Alain Kakou de Costa do Marfil, que só cobraba 120 euros por traballar nun barco español.
A presidenta de Herderos de la Mar asegura que “tras ler as declaracións do patrón do Alakrana, quen de forma directa, emotiva, sen artificios, narra a súa experiencia e a dos seus compañeiros, tras ler nesas liñas sacadas da súa propia boca o trato recibido durante o seu secuestro, parece que nos remontar nos ás novelas de piratas tan famosas no século XIX. Pero isto non é unha novela. É unha realidade da era espacial, da era dos movementos ecoloxistas, dos movementos prol defensa dos dereitos humanos, de Amnistía Internaciona, da era dos estados do benestar, da riqueza e a prosperidade. Non se xustifica que a sociedade mundial permita que existan guetos no mundo onde ese estado de benestar non sexa senón un espellismo. Guetos que ao non ter ningún valor geoeconómico-estratéxico para ningunha potencia, esquéceselles escondidos na súa miseria”.
Marisol Moreda sinala que “a Fundación Herderos de la Mar, non pensaba facer ningunha nota de prensa tras a liberación do barco Alakrana. Xa estivemos en Baiona presentes para pedila e agora celebramos o regreso dos mariñeiros aos seus fogares. Pero hoxe, estamos sobrecollidos lendo as declaracións de Ricardo Blach, o patrón galego. Lamentamos o seu sufrimento e o dos seus homes, que saíron a navegar para gañarse o pan das súas familias, durante 47 días. Agora xa todos están en casa”.
A responsable da Fundación manifesta que “hoxe queremos expresar o noso sentimento de pesar, cara a un mariñeiro chamado Alain Kakou de Costa do Marfil, e que viaxa ao seu país, a Abiyán, tolo de ansiedade ao non saber se a súa muller embarazada está viva, despois de que lle desen a noticia dun fatal desenlace do secuestro. A vida desa muller africana, o traballo, o sufrimento do seu marido vale, ao parecer, 120 euros que é o que el e os demais mariñeiros estranxeiros van recibir como soldo. E non terá recepcións oficiais, nin fotos para a prensa, só 120 euros por traballar nun barco de España. Non quero crelo, nese caso, rogamos que alguén que coñeza o seu destino, nos diga onde e como podemos facerlle chegar axuda para afrontar a situación á que se verá sometido”.
Marisol Moreda lamenta “o que conta o patrón doutro barco, o Ariana, onde 12 piratas teñen retida á súa tripulación, e entre ela, dúas mulleres e unha nena de 12 anos. Natalia Loss, esposa do xefe de máquinas suplicoulle que levase con vostede á súa filla de grandes ollos azuis. Ese lévacha, sen dúbida, non poderá esquecelo, ese home. Nin todos os que o saiban. Énchenos de indignación saber que a cociñeira de devandito barco, está embarazada, tras ser violada polos piratas. Lamentámolo e non sabemos como axudalas”.
Desde Herderos de la Mar apuntan que “as mafias poderosas de piratas non poden inspirar mágoa, pois teñen ao seu pobo oprimido e secuestrado. Cualificativos hai moitos para estes monstros con forma de homes. Son os que, se puidesen, arrasarían con todo con tal de lograr diñeiro. E cada día nós dicimos cousas así, e cada día reclamamos o pago dos seus dereitos aos que perderon aos seus seres queridos noutras augas, e cada día dicimos que o prezo en lonxa do peixe necesita ser modificado e cada día, dicimos que o pescador, debe ter un soldo mínimo en todos os casos pero seguen sen escoitarnos a pesar de miles de firmas que nos avalan”.
A Fundación que preside Marisol Moreda prefire non opinar sobre as actuacións realizadas neste secuestro, “pois diso xa debaten os políticos, e debater para eles é unha obrigación e explicar aos votantes duns partidos ou outros tamén o é, pois ao fin, todo político está aí polos cidadáns que lles votamos. E votamos credibilidade e confianza. E aquí estamos entre ese público apabullado e vemos que o pobo está farto, a perda de valores éticos, e a escravitude económica e social de moitos. E con todo isto, reflexionamos os que ata agora cremos en que o ben sempre gana ao mal, que é necesario loitar polo que cres, pero a moitos secuéstraselles a ilusión. E reflexionamos sobre que sería válido para saír da crise mundial. Poida que o que estea en crise sexa un sistema carente de valores e de imaxinación para deseñar novos modelos de vida e liñas políticas ante os novos retos de convivencia social. Pode ser. Todo o demais: crise económica, inseguridade cidadá, espionaxe política e escoitas telefónicas, etc., etc., non son máis que unha consecuencia de todo o anterior”.
Marisol Moreda tamén quere acordarse hoxe do resto dos mariñeiros do Alakrana procedentes de lugares como Ghana, Costa do Marfil.. ou algún español de Isla Cristina, cuxas historias non tiveron reflexo nos medios de comunicación ao longo de todo este tempo, a pesar de sufrir tamén o secuestro do atuneiro vasco.