O portavoz do PP en Burela, José María González Barcia, resposta a concelleira Remedios López
Nota de Prensa
ACLARANDO, QUE É XERUNDIO ( EN RESPOSTA ÁS MENTIRAS E ÓS INSULTOS DE REMEDIOS LÓPEZ).
Supoño que o lector ou ouvinte entenderá que debo contestar, ainda que só sexa por primeira e última vez, ó panfleto inmundo desa priviliexiada mente e mesiánica dama que nos iluminan desde hai ano e medio desde o concello; mesiánica dama, que nos regala os nosos oídos e ollos cunha carta na que ela mesma se descalifica, ainda que, eso sí, queda claro que as súas verbas non son precisamente exemplo de verdade irrefutable e a súa conducta tampouco é digna do premio á ética é a transparencia. Todo o contrario, as mentiras e os insultos son constantes no seu panfleto, como son habituais na súa propia práctica como concelleira, incapaz de artellar argumentos e pobrísima falando; mesmo dubido que a carta a teña escrita ela, porque cóstame crer que teña capacidade para tanto; pero eu non serei quen use os insultos, e non me dirixirei a ela coa linguaxe machista que emprega comigo, e que a desautoriza nun futuro, pero permítaseme mezclar a cruda realidade coa ironía.
Supoño tamén que semellante mente, e tal dama, quedarían satisfeitas e realizadas logo de perder un anaco do seu preciado tempo falando dun pobre can de palleiro. A liberación chegoulle a través da palabra, perdón, dos berridos (se non sabe que escribir con maiúsculas verba ou verbas polo medio dun texto equivale a decilas berrando, é o seu problema) que enchen un sucedáneo de aclaracions que ninguén lle pideu, e que só fan real, unha vez máis, o dito latino de “excusatio non petita, acusatio manifesta”: non ten veñas explicando, e remexendo o que xa cheira, que só provocas que cheire máis, pero que cheire hasta apestar. Resulta chocante que tal dama, que, polo que afirma, semella estar chamada a ser a María Pita de Burela, perda tal anaquiño de tempo en tan menospreciado animaliño. Co traballo que lle costa adicarse á cousa pública…, co que se sacrifica… Unha mágoa. Co implicada que está en lograr o obxectivo de creación de emprego…ó xeito socialista, eso sí.
Pero as mentiras hai que desmontalas. E hai que desmontalas con contundencia, para que quen as di sexa consecuente, quede desenmascarado e se esqueza de enganar ós vecinos e veciñas dun concello coma o de Burela, que, cando menos, non se merecen panfletos inmundos que retratan a quen os asina.
Polo que, para ir aclarando, comenzamos pola primeira. Minte cando fala das titulacións que podían aspirar á súa praza. A esa praza, á que optou esta concienzuda pero mendaz dama, só podían aspirar licenciados en Económicas, en Administración e Dirección de Empresas, ou, casualidade, diplomados en Empresariais, e ningunha outra, nin tan siquera os licenciados en Empresariais. Eu confío en que esta señora nos diga cal é a súa titulación. Casualidade? Nooooooon, as cousas fixéronse ben, pero que mui ben, tanto, que hasta pode que respostara pefectamente a todas e cada unha das preguntas da entrevista (eso sí, previo traballiño de dúas tardes, con dúas chegaría, indo a clases particulares, supoño). Pero ollo, que méritos coma ela ninguén, eh, ninguén, que non se diga…. Hai que ter moita cara para autoxustificar a súa propia nota. E falando do expediente da selección, terá que amosalo e explicalo o conselleiro de Traballo no Parlamento, e despois, xa veremos…
Por certo, esta mesiánica señora presume de ter dereitos… sí, a este paso só terá os que lle dá a constitución, que non llos nega ninguén; porque o dereito ó respecto persoal xa o tén perdido desde o outro día.
Segunda mentira, o tan cacareado escrito de renuncia á adicación parcial da susodita. En primeiro lugar, esta señora debería saber que os documentos que figuran nos rexistros de entrada e saída dun concello son públicos e como tales a eles pode ter acceso calquera persoa, transcribilos e previa autorización fotocopialos. E vén falando da protección de datos… Non é preciso que un concelleiro teña que pedir autorización escrita para ver e transcribir un documento do rexistro. Pero a nosa inefable dama debería deixar dunha vez por todas ós funcionarios en paz e non escudarse neles, que non son traballadores da súa empresa privada, senon profesionais sobre os que non se poden sementar dúbidas, como fai ; debería ter cuidado extremo en non meter polo medio ós funcionarios e/ou funcionarias, porque non sexa que esteñamos ante outro caso de chapuciña coma o escrito de Foxo (de Pepe Gotera e Otilio, vamos, sí, de dous alomenos…). En segundo lugar, a ética e a moralidade de tan resbaladiza dama é igual a cero: ela coñecía xa o día dezasete que fora admitida para a praza, día no que se asinou a acta (previa deliberación de cáseque dous días, dous días, non sexa o demo…) e no que se publicou no taboleiro de anuncios do concello. E di que presentou a renuncia o día vintetrés (non sei, non sei…). Por que motivos oculta que coñecía a resolución desde o dezasete? E non é tema menor, porque presenta a renuncia cando o asunto está xa na prensa…E ademais, se todo está ben, cal é o problema de que a oposición coñeza tal escrito? Esto non cheira ben…
Imos coa terceira mentira. As probas de selección de persoal do concello de Burela. Agora resulta que a nosa fantasiosa e olvidadiza dama non sabe que, en certas probas de selección, as respostas ós exames andiveron, previamente, por suposto, nas mans de certos aspirantes; tamén semella amnésica no que respecta ós métodos, nunca aclarados, de selección dun monitor do obradoiro de emprego; de súpeto entra na nebulosa sobre a súa presencia, ilegal, totalmente ilegal, en certas probas de selección. Tres casos, entre varios, que non se levaron ó xulgado por respecto ás persoas que acadaron as prazas, pero ollo, que algún ainda pode chegar…
En fin, rematando. Se non demite, alá a nosa egrexia dama. O que ocurrirá é que os traballadores e traballadoras do Concello se librarán dos xa coñecidos, por frecuentes, berridos desta insigne e sofisticada señora; tan coñecidos e frecuentes, que emite semellantes productos guturales mesmo diante da xente.
É unha mágoa que o concello de Burela perda semellante capacidade de raciocinio, altura de miras, axilidade mental e verbal, e adicación, agora que esta señora non estará no concello habitualmente polas mañás. Ainda que, como se lle notou no planfeto, as titulacións universitarias non supoñen nin cultura nin educación Mesmo podemos perder unha grande escritora…Hasta pode ser que os veciños e veciñas de Burela non saibamos valorar tan irreparable perda… Pero poderemos ir vela polas tardes ó concello, para que nos relate contiños, coma o do outro día… Vaites, vaites.